جرثقيل دستي از اواخر قرن نوزدهم براي بارگيري بارهاي كوچك (توپ ، جعبه و غيره) توسط كشتي ها در بندر بارسلونا ، اسپانيا استفاده مي شد.
جرثقيل نوعي دستگاه است كه عموماً مجهز به طناب بالابر ، طناب سيم يا زنجير و برشي است كه از آن براي بلند كردن و پايين آوردن مواد و جابجايي آنها به صورت افقي استفاده مي شود. اين ماده عمدتاً براي بلند كردن وسايل سنگين و حمل و نقل آنها به جاهاي ديگر استفاده مي شود. دستگاه از يك يا چند ماشين ساده براي ايجاد مزيت مكانيكي استفاده مي كند و بدين ترتيب بارها را فراتر از توانايي عادي انسان حركت مي دهد. جرثقيل ها معمولاً در صنعت حمل و نقل براي بارگيري و تخليه بار ، در صنعت ساخت و ساز براي جابجايي مواد و در صنايع توليدي براي مونتاژ تجهيزات سنگين به كار مي روند.

اولين دستگاه جرثقيل شناخته شده شادوف ، وسيله اي براي بلند كردن آب بود كه در بين النهرين باستان (عراق مدرن) اختراع شد و سپس در فناوري مصر باستان ظاهر شد. جرثقيل هاي ساختماني بعداً در يونان باستان ظاهر شدند ، جايي كه توسط مردان يا حيوانات (مانند الاغ) نيرو مي گرفتند ، و براي ساخت و ساز ساختمان ها مورد استفاده قرار مي گرفتند. جرثقيل هاي بزرگتر بعداً در امپراتوري روم توسعه پيدا كردند و با استفاده از تردميل هاي انساني ، مجاز به بلند كردن وزنه هاي سنگين تر بودند. در قرون وسطي ، جرثقيل هاي بندري براي بارگيري و تخليه كشتي ها و كمك به ساخت آنها معرفي مي شدند، بعضي از آنها براي استحكام و پايداري اضافي در برج هاي سنگي ساخته شده بودند. اولين جرثقيل ها از چوب ساخته شده اند ، اما چدن ، آهن و فولاد با روي كار آمدن انقلاب صنعتي دست به دست شد.

براي قرنهاي متمادي ، نيرو با نيروي بدني مردان يا حيوانات تأمين مي شد ، اگرچه آسانسور در كارخانه هاي آبرساني و آسياب هاي بادي مي تواند توسط نيروي طبيعي قابل استفاده هدايت شود. اولين قدرت مكانيكي توسط موتورهاي بخار تأمين شده است كه اولين جرثقيل بخار در قرن ۱۸ يا ۱۹ معرفي شده است و بسياري از آنها هنوز در اواخر قرن بيستم به خوبي استفاده نشده اند. قطعات جرثقيل جرثقيل هاي مدرن معمولاً از موتورهاي احتراق داخلي يا موتورهاي برقي و سيستمهاي هيدروليكي استفاده مي كنند تا توانايي بالابري بسيار بيشتر از آنچه قبلاً ممكن بود فراهم شود ، اگرچه جرثقيل هاي دستي هنوز در جاهايي كه تأمين برق غير اقتصادي باشد استفاده مي شوند.

جرثقيل ها در اشكال بسيار گسترده اي وجود دارند – هر كدام متناسب با كاربرد خاص. اندازه ها از كوچكترين جرثقيل هاي جيب ، كه در داخل كارگاه ها استفاده مي شود ، تا بلندترين جرثقيل هاي برج ، براي ساخت ساختمان هاي بلند استفاده مي شود. براي تسهيل در ساخت و سازها با رسيدن به مكانهاي تنگ ، از جرثقيل هاي كوچك نيز براي ساخت ساختمان هاي بلند استفاده مي شود. سرانجام ، ما مي توانيم جرثقيل هاي شناور بزرگتري پيدا كنيم ، كه معمولاً براي ساختن دكل هاي نفتي و كشتي هاي غرق شده از نجات استفاده مي شوند.

برخي از دستگاه هاي بالابر به طور كامل با مشخصات فوق در مورد جرثقيل مطابقت ندارند ، اما به طور كلي به عنوان جرثقيل شناخته مي شوند ، مانند جرثقيل هاي استكر و جرثقيل هاي لودر.

علم قطعات جرثقيل

جرثقيل ها از شباهت به گردن بلند پرنده ، به نام جرثقيل ها خوانده مي شدند. يونان باستان: γέρανος، grue فرانسوي.

نوع اول دستگاه جرثقيل شادوف بود كه مكانيزم اهرمي داشت و از آن براي بلند كردن آب براي آبياري استفاده مي شد.اين اختراع در بين النهرين (عراق مدرن) در حدود ۳۰۰۰ سال قبل از ميلاد مسيح اختراع شد.متعاقباً شادوف در سال ۲۰۰۰ پيش از ميلاد مسيح در فناوري باستان مصر ظاهر شد.

يونان باستان قطعات جرثقيل

جرثقيل براي بلند كردن بارهاي سنگين توسط يونانيان باستان در اواخر قرن ششم پيش از ميلاد ساخته شده است. سابقه باستان شناسي نشان مي دهد كه ديرتر از ج. ۵۱۵ سال قبل از ميلاد ، قلمه هاي متمايز براي انبرهاي بلندكننده و آيرونهاي لوييس در بلوكهاي سنگي معابد يوناني ظاهر مي شوند. از آنجا كه اين سوراخ ها به استفاده از دستگاه بالابر اشاره دارد ، و از آنجا كه قرار است يا بالاتر از مركز ثقل بلوك قرار بگيرند ، يا به صورت جفت برابر با يك نقطه از مركز ثقل ، از نظر باستان شناسان مثبت تلقي مي شوند. شواهد مورد نياز جرثقيل مورد نياز است.

معرفي بالابر وينچ و قرقره به زودي منجر به تعويض گسترده اي از رمپ ها به عنوان اصلي ترين وسيله حركت عمودي شد. براي ۲۰۰ سال آينده ، سايت هاي ساختماني يونان شاهد كاهش شديد وزن وزنه برداري شده بودند ، زيرا تكنيك جديد بالابري باعث شده است تا استفاده از چندين سنگ كوچكتر از بعضي از نمونه هاي بزرگتر عملي تر شود. بر خلاف دوره باستاني با الگوي اندازه بلوك هاي فزاينده در حال افزايش ، معابد يوناني عصر كلاسيك مانند پارتنون داراي بلوك هاي سنگي با تغيير وزن كمتر از ۱۵-۲۰ تن متريك است. همچنين ، عمل ساخت ستون هاي بزرگ يكپارچه به نفع استفاده از چندين درام ستوني عملاً كنار گذاشته شد.

اگرچه شرايط دقيق تغيير از سطح شيب دار به فن آوري جرثقيل نامشخص است ، اما استدلال مي شود كه شرايط بي ثبات اجتماعي و سياسي يونان براي استخدام تيم هاي كوچك و حرفه اي ساختماني مناسب تر از اجساد بزرگ كار غير ماهر است. جرثقيل را ترجيح مي دهد تا از قطب يوناني بر روي رمپ هاي فشرده تري كه در جوامع خودكامه مصر يا آشور عادي بوده است ، استفاده كند.

اولين شواهد ادبي بي نظير براي وجود سيستم تركيبي تركيبي در مشكلات مكانيكي (مكانيك ۱۸ ، ۸۵۳a32-853b13) منسوب به ارسطو (۳۸۴-۳۲۲ قبل از ميلاد) به نظر مي رسد ، اما شايد در يك تاريخ كمي بعداً تركيب شود. تقريباً در همين زمان ، اندازه هاي بلوك در معابد يوناني دوباره شروع به مطابقت با پيشينيان باستاني خود كردند ، اين نشان مي دهد كه قرقره پيچيده تر پيچيده بايد تا آن زمان راه خود را به اماكن ساختماني يونان پيدا كرده باشد.

با اين حال ، بسياري از ساختمانهاي رومي بسيار طولاني كه داراي بلوكهاي سنگين بسيار سنگين تري نسبت به نمونه هايي كه توسط polyspastos استفاده مي شود نشان مي دهد كه توانايي كلي بلند كردن رومي ها فراتر از هر جرثقيل است. به عنوان مثال ، در معبد مشتري در بابلك ، بلوك هاي معماري تا ۶۰ تن خاكريز وزن دارند.

قرون وسطي قطعات جرثقيل

در دوران قرون وسطي ، جرثقيل هاي تردوئي بعد از فروپاشي اين فناوري در اروپاي غربي با فروپاشي امپراطوري روم غربي در مقياس وسيع دوباره وارد بازار شدند. اولين مرجع تردوئل (ماگنا روتا) در ادبيات بايگاني در فرانسه در حدود سال ۱۲۲۵ دوباره ظاهر مي شود ،و پس از آن يك تصوير روشن در يك نسخه خطي با احتمالاً فرانسوي با تاريخ ۱۲۴۰ باز مي گردد. در ناوبري ، اولين استفاده از جرثقيل هاي بندري براي اوتخت در سال ۱۲۴۴ ، آنتورور در ۱۲۶۳ ، بروج در ۱۲۸۸ و هامبورگ در ۱۲۹۱ ثبت شده است.  در حالي كه در انگليس تردميل قبل از سال ۱۳۳۱ ثبت نشده است.

به طور كلي ، حمل و نقل عمودي با جرثقيل هاي ايمن و ارزان تر از روش هاي عادي قابل انجام است. مناطق معمولي كاربرد بندرها ، معادن و به ويژه سايتهاي ساختماني بود كه جرثقيل تردوئيل در ساخت كليساهاي بلند گوتيك نقش محوري ايفا كرد. با اين وجود ، هر دو منبع بايگاني و تصويري از زمان نشان مي دهند كه ماشين هاي تازه معرفي شده مانند تردميل يا ويلچر ، به طور كامل جايگزين روش هاي پر زحمت بيشتري مانند نردبان ها ، هاپ ها و صندوق هاي دستي نمي شوند. در عوض ، ماشين آلات قديمي و جديد همچنان در اماكن ساخت و ساز قرون وسطايي [۲۱] و بنادر همزيستي داشتند. [۱۹]

جدا از تردميل ها ، تصويرهاي قرون وسطايي نيز نشان مي دهد كه جرثقيل ها بايد به صورت دستي توسط شيشه هاي بادي با چراغ هاي تابشي ، ميل لنگ ها و تا قرن پانزدهم نيز توسط شيشه هاي بادي شكل مانند چرخ كشتي ساخته شوند. براي رفع بي نظمي هاي ضربه و غلبه بر نقاط “مرده” در پروسه بالابردن ، پروانه هاي پروازي شناخته مي شوند كه از اوايل سال ۱۱۲۳ استفاده مي شود.

تردنل قرون وسطايي چرخ چرخ چوبي بزرگي بود كه در اطراف شافت مركزي با يك كوچك به اندازه كافي براي دو كارگر كه در كنار هم قدم مي زدند ، چرخانده بود. در حالي كه چرخ قبل از بازوي قطب نما داراي بلندگوهايي بود كه مستقيماً به درون شافت مركزي رانده مي شدند ، از نوع پيشرفته تر قلاب بازويي داراي بازوهاي تنظيم شده به صورت آكورد به لبه چرخ بود ،  امكان استفاده از شافت نازك تر و تهيه بنابراين يك مزيت مكانيكي بيشتر است.

جرثقيل ترد ويله اي كه از بالاي ساختمان كار مي كند.

برخلاف تصور رايج ، جرثقيل ها در اماكن ساختماني قرون وسطايي نه بر روي داربست هاي بسيار سبك وزن استفاده شده در آن زمان و نه بر روي ديوارهاي نازك كليساهاي گوتيك كه قادر به پشتيباني از وزن هر دو دستگاه بالابر و بار نيستند قرار گرفتند. در عوض ، جرثقيل ها در مراحل اوليه ساخت و ساز در زمين قرار مي گرفتند ، كه اغلب در داخل ساختمان بودند. پس از اتمام كف جديد ، پرتوهاي كراوات عظيم پشت بام ديوارها را به هم متصل كردند ، جرثقيل برچيده و دوباره بر روي پرتوهاي سقف كه از آنجا در هنگام ساخت طاق ها از خليج به خليج منتقل شده بود ، مجدداً نصب شد.  بنابراين ، جرثقيل “بزرگ شد” و “سرگردان” با ساختمان بود ، به اين نتيجه كه امروزه همه جرثقيل هاي ساختماني موجود در انگليس در برج هاي كليسايي در بالاي طاق و زير پشت بام يافت مي شوند ، جايي كه آنها پس از ساخت و ساز براي آوردن مصالح براي تعميرات در بالا يافت مي شوند. .

جرثقيل زميني خشن

جرثقيل زميني خشن داراي يك رونق سوار بر زير لاستيك است كه در بالاي چهار لاستيك لاستيكي قرار دارد كه براي عمليات انتخاب و حمل و نقل خارج از جاده طراحي شده است. براي بيرون آوردن و تثبيت جرثقيل براي جابجايي از جوش هاي خروجي استفاده مي شود.

اين جرثقيل هاي تلسكوپي دستگاه هاي يك موتوره هستند ، با همان موتور قدرت حركت زير پا و جرثقيل ، شبيه جرثقيل خزنده. موتور معمولاً در زير واگن حمل مي شود نه در بالا ، همانند جرثقيل خزنده. بيشتر آنها داراي ۴ چرخ محرك و فرمان ۴ چرخ براي عبور از زمين هاي تنگ تر و نرمتر از جرثقيل استاندارد كاميون ، با آمادگي كمتر سايت هستند.